"In het hele land overlast door harde wind"
"Het ontstuimige weer zorgt zaterdag op verschillende plekken in Nederland voor overlast. Het KNMI gaf voor alle provincies code geel af, dat staat voor gevaarlijk weer.
Zaterdag komen in het hele land zware windstoten voor, met een maximale windkracht 7 in de kustgebieden. Dat meldt het KNMI.
In de middag trekt er een buienlijn over het land die gepaard kan gaan met zeer zware windstoten tot 110 kilometer per uur en langs de kust 120 kilometer per uur.
Het luchtverkeer van en naar Schiphol heeft zaterdag last van onstuimig weer. Door de harde windstoten zijn verschillende vluchten vertraagd. Er zijn geen vluchten geannuleerd, zegt een woordvoerster van de luchthaven.
Reizigers krijgen het advies informatie over hun vlucht in te winnen op de website van Schiphol of bij hun luchtvaartmaatschappij." http://www.nu.nl/binnenland/3969884/in-hele-land-overlast-harde-wind.html
Wanneer je het volledige artikel bekijkt en leest, zie je dat naast het luchtverkeer ook de treinreizigers, automobilisten en alle andere mogelijke manieren van vervoer, al dan niet met vervoermiddel, hinder kunnen ondervinden van de harde wind.
Hoewel er staat dat er geen vluchten geannuleerd zijn, verbaast dit me wel enigszins. Natuurlijk ben ik geen piloot, heb ik geen opleiding gevolgd om te kunnen en mogen vliegen, de ervaring aan een vliegreis met hevige turbulentie of specifiek luchtzakken, http://nl.wikipedia.org/wiki/Luchtzak_(meteorologie) herinneren me nog steeds aan het feit dat ik wanneer ik ooit weer ga vliegen, voorafgaand even een bezoek aan het toilet breng, want 1,5 uur niet kunnen plassen dat is niet handig. Niet handig en problematisch wanneer je leeft op water, thee en ja, de nodige vaste voeding, die ervoor zorgt, dat je iedere dag op een zo gezond mogelijke manier door het leven kunt gaan. Door het leven kunt gaan, of op de voor mij meest gewenste wijze in leven kunt blijven. De meest gewenste wijze of manier, door elke dag te nemen zoals deze komt, dat te doen wat mogelijk is en daar iedere seconde, minuut, ieder uur of eigenlijk een ondefinieerbaar begrip, elk "moment" van te genieten. Dit laatste heeft mijn voorkeur! En juist daarom zijn alle herinneringen mooi meegenomen, omdat ik van ieder moment wat ik heb beleefd iets waardevols heb opgeslagen in mijn archief, waaruit ik onophoudelijk kan blijven putten.
En dat ik ook op die wijze door het leven ga, met de waardevolle herinneringen in mijn archief, zonder daarbij on route, op reis of wat dan ook te zijn, is iets waar ik nu nog meer van geniet, dan ik me ooit maar voor mogelijk had kunnen houden. Dit had ik vroeger, toen ik nog een fulltime baan had, ook nooit kunnen bedenken. Omdat ik iedere dag zo druk bezig was met alles wat moest, dat het idee om de hele dag thuis te zijn, me bezig te houden met schrijven, nooit in mijn gedachten op zou zijn gekomen. Nooit in mijn gedachten is geweest. Ik deed alles wat met schrijven te maken had, altijd naast mijn werk, naast mijn sociale en privé leven en naast alles wat me nog meer bezig hield. Dat ik daarbij gemiddeld per week tussen de 15 tot 20 uur reistijd in mijn dagelijks bestaan incalculeerde, is iets waarvan ik nu absoluut niet meer blij zou worden. De herinneringen aan die periode heb ik ook opgeslagen, als waardevol. Als belangrijk maar nog meer als iets wat geweest is. Omdat ik ervoor kies om mijn tijd op een andere manier in te richten, in te delen en te besteden. Want dit laatste is iets wat ik zelf gelukkig weer in de hand heb. En dat geldt natuurlijk helemaal voor het van en naar het werk reizen.
Buiten de reizen die we (Ulrich en ik) tijdens de bezoekjes aan familie, vrienden en daarbuiten, de andere nodige afspraken, afleggen, houd ik het zelf voornamelijk op het reizen binnen de regio. Onze woonplaats en er net omheen, dat is voor mij meer dan genoeg. Omdat ik op de één of andere manier in de slaapmodus terecht kom, wanneer ik zelf niet hoef te rijden of zelf niet deel hoef te nemen aan het verkeer, een conversatie of wat maar ook. Dus het reizen op zich, levert voor mij over het algemeen, niet echt een ervaring op die het herinneren waard is. Ulrich zegt altijd dat mijn ogen dicht gaan zodra ik het dashboardkastje zie. Ik omschrijf dit anders, ik kruip tijdens het reizen als het ware in mezelf en gebruik deze tijd, dit moment, om tot mezelf te komen, sterker nog bij mezelf te blijven. Het voelt alsof ik mediteer net als voorheen tijdens de treinreizen van en naar het werk. Krijg wanneer er gesprekken gevoerd worden, wel het nodige mee. Wat niet voor mij bestemd is, komt mij ook niet ter ore, komt niet binnen omdat ik er niets mee hoef te doen. Heel handig, omdat dit me de mogelijkheid geeft, om alles buiten het ademhalen en te doen wat nodig is, me helpt om weer volledig geactiveerd ergens aan te komen en er vervolgens voor honderd procent te zijn.
Dit laatste heeft natuurlijk altijd mijn voorkeur, omdat ik er bewust voor kies om ergens te zijn of wanneer ik dit niet wil, de energie voor iets anders nodig heb, ervoor kies om thuis te blijven. De vraag daarbij is alleen, hoeveel mensen doen dit nog? Wat doe jij zelf? Ga je iedere dag op pad, ben je vaak onderweg, reis je veel of kies jij er ook zo nu en dan voor, om gewoon in het moment te zijn, waar je ook bent? Of heb je echt een rustige, speciale locatie of plek nodig, om in het moment te kunnen zijn? Waar je jezelf op kunt laden en waar je even helemaal in je eigen energie kunt zijn? Kun jij overal waar je bent, in je eigen energie, bij jezelf en in het moment zijn, waardoor je bij alles wat je doet energie hebt om op de meest ultieme manier te functioneren? De meest ultieme manier te functioneren, zodat je ook werkelijk jezelf kunt zijn. Dit laatste is namelijk iets wat ikzelf nodig heb. Want door te doen wat goed voelt, waarbij ik me prettig voel en wat mij energie geeft, kan ik er nu nog meer voor Ulrich en ieder ander zijn, die mijn hulp bewust of onbewust vraagt, kortom die mijn hulp nodig heeft.
Door de rustperiode die ik gekregen heb nadat mijn fulltime baan stopte, ben ik gaan beseffen hoe belangrijk het is, om in het moment te leven. In het moment te leven, door dat te doen wat mogelijk is. Mijn agenda vol plannen met allerlei dingen die moeten, die verplicht zijn, hebben me zo ik het nu zie en ervaar, jarenlang voor mezelf laten vluchten. Ik kreeg door alles wat ik moest doen en wat er van me verwacht werd, plus de verwachtingen en verplichtingen die ik mezelf oplegde, het gevoel dat ik op de vlucht was voor het moment. Op de vlucht was voor mezelf en alles wat ervoor zou kunnen zorgen, dat ik mezelf was. Terwijl mijn interne communicatie systeem en mijn verbinding met het Hemelse signaturing system, beide een rechtstreekse verbinding met mij aanhielden. Ik liep letterlijk en figuurlijk helemaal leeg. Gaf daarvoor vaak de schuld aan de opwarming van de aarde. Nu heb ik dit alleen nog maar wanneer ik met mijn handen in water zit of wanneer ik iets doe wat niet in harmonie is met mijn communicatiesysteem.
Ik voel nu meteen of iets goed voor me is of niet. Voelde dat voorheen ook, maar doordat ik me liet leiden door de dingen die moesten en van me verwacht werden, overschreed ik bijna dagelijks mijn grenzen. Door de dagelijkse meditatie in de trein van en naar het werk, laadde ik mezelf weer even op, om dan vervolgens weer volop dat te doen, wat ik dacht dat nodig was, alles doen of niets. Dit laatste wanneer mijn lampje dreigde uit te gaan of soms door daar nog geen gehoor aan te geven, al gedeeltelijk uit was. Met zo ik me herinner, heftige "weerstand reacties" van mijn lichaam, als gevolg. Het moment waarop ik bewust voor mezelf gekozen heb, en besloot voor mezelf te gaan, is er een wereld voor mij geopend. Ik kon vanaf dat moment schrijven, ik kon alles doen wat nodig was. Wat nodig was om gelukkig en gezond te zijn.
En dat ik, vanaf het moment waarop duidelijk werd dat mijn baan zou stoppen, ook werkelijk alleen maar heb gedaan wat goed voelde, is een regelrechte reactie. Is een regelrecht gevolg, een gevolg, waar ik dankbaar gebruik van heb gemaakt. Hoewel ik het destijds heel lastig vond, om mijn oude leven achter me te laten, mijn oude leven of eigenlijk de wijze waarop ik leefde totaal om te draaien, heb ik de kans die mij daardoor geboden werd, daardoor geboden is, met beide handen aangegrepen. Heb ik dankbaar gebruik gemaakt, van de mogelijkheden, die dit met zich meegebracht hebben. Doordat ik nog een deel van mijn salaris kreeg, was er niet meteen een man overboord. Dat dit niet oneindig voort kon duren, besefte ik ook maar al te goed. De meerdere sollicitaties, afwijzingen etc. hielpen er namelijk ook niet aan mee of toch wel?
Het signaal wat ik kreeg, toen ik na twee dagen werken bij een thuiszorgorganisatie lichamelijk afgeremd werd en het voorafgaand aan één dag werken bij een uitvaartverzorger mijn auto op de rem trapte, kon ik niet anders dan wakker worden. Toch was ik eigenwijs, en ging ik er alsnog heen. Een mooi leermoment, inzicht, wat ervoor zorgde dat ik me op die betreffende dag totaal niet op mijn gemak voelde, ik me op die betreffende dag volledig verkrampt heb opgesteld. De ervaring er wel voor zorgde, dat ik wist dat dit toch niet mijn professie was. Want net als vele andere dingen die we als mens doen en heel graag willen, omdat alles wat we voorheen gedaan hebben ons aanzet of er zelfs toe leidt om een vervolgstap te zetten, zijn niet voorbestemd. Zijn niet voor ons bestemd, omdat het niet past bij onze overeenkomst. Dat in mijn geval eerst mijn lichaam en daarna de tweede keer de techniek ingreep, was omdat ik anders waarschijnlijk gewoon weer in "mijn oude leven", in het (standaard) patroon zou zijn gestapt, wat ik voorheen had, zij het dan bij een andere werkgever.
Dan zou ik nog steeds niet volgens mijn bestemming leven, dan zou ik verzuimen dat te doen wat me het beste ligt. Dan zou ik een dertien in een dozijn mens zijn. Dan zou ik niet doen wat bij me past, wat bij me hoort. Dan zou ik niet mijn talent benutten. Dan zou ik niet schrijven en zou de mogelijkheid om mensen te begeleiden en adviseren die dit nodig hebben, nooit van kracht zijn. Schrijven, het begeleiden en adviseren van mensen die zelf even het spoor bijster zijn. Even niet meer weten, wat hun doel is of waar hun bestemming ligt, omdat ook zij, door alles om hen heen, zo van hun eigen energie gehaald zijn, zo ver buiten zichzelf geraakt zijn, dat ook dit voelt als turbulentie. Alsof zij terecht gekomen zijn in een stormachtige situatie, waar zware luchtzakken, "vergelijkbaar met valwinden", of zelfs als een schip wat op drift is geraakt, uit de koers, ervoor zorgt dat zij niet meer verder kunnen. Verder kunnen in de richting, die zij vanuit hun onderbewustzijn, hun interne communicatiesysteem en het Hemelse signaturing system zouden behoren te maken. Zouden behoren of mogen maken. Want de eigen keuze leidt de mens zo nu en dan ook van het pad, van de juiste vaar of vliegroute af.
Dit voelt dan wellicht niet meteen zo, zorgt uiteindelijk wel voor vertraging. Vertraging om de bestemming te bereiken, vertraging om uiteindelijk datgene te doen wat voor jou of de persoon die uit koers is geraakt van toepassing is. Want iets komt je toe, je toekomst, iets overkomt je, je mag er de overeenkomst van zien. Jij en ieder mens mag weten waarom hen iets overkomt, omdat dit de overeenkomst is die je bent aangegaan, op het moment waarop je dit leven ging leven. De enige overeenkomst die zonder papieren getekend is. Getekend met het Hemelse signaturing system, middels de 10 geboden, het geweten in het menselijk hart. Het hart wat door de ziele-verbinding alle herinneringen van jouw totale leven opslaat. De herinneringen, die je helpen om te groeien, de herinneringen die je helpen je te ontwikkelen en de herinneringen die je laten weten, dat je ook gelukkig kunt zijn op één plaats, met de personen in je leven, met alles waarvoor je ooit gekozen hebt, omdat het gaat om tevreden zijn.
Want wanneer je weer tevreden bent, dan ben je tevreden in het moment. Tevreden met jezelf, iedereen die je kent, iedereen die en alles wat je dierbaar is. En het mooie daarvan is, dat je dan eigenlijk niets nodig hebt dan de eerste levensbehoeften. De eerste levensbehoeften, eten, drinken en een dak boven je hoofd. Waardoor je met heel weinig geld rond kunt komen. Met heel weinig geld, jezelf in je behoefte kunt voorzien. Je met heel weinig geld, tevreden kunt zijn. En allemaal door dat te doen wat bij je past. Dat te doen wat jou gelukkig maakt, dat te doen wat ervoor zorgt dat je gezond bent. Gezond bent en gezond zult blijven in alle dagen die je neemt zoals ze komen. Waarin je dat doet wat je een goed gevoel geeft. Een goed gevoel doordat je goed voor jezelf zorgt, van jezelf houdt en niets doet om jezelf te schaden. Dat je dan ook voor iedereen die en alles wat leeft zorgt, spreekt voor zich. Want we zijn geboren om elkaar aan te vullen, er voor elkaar te zijn en dat te doen wat ervoor zorgt dat elk schakeltje in de ketting zijn of haar taak, zijn of haar specialisatie inzet, ten behoeve van het Algemeen Belang. Het belang wat niet gericht is op één persoon, één bedrijf of één onderneming. Het belang wat gericht is op een samenwerkingsverband.
Een samenwerkingsband, die zich ver uitstrekt en waarbij ieder mens in de hoedanigheid van zijn of haar eigen rol van waarde mag zijn, van waarde is, van waarde zal blijven. Waardoor er geen gradaties bestaan, geen gradaties zijn en ieder mens die zich dagelijks inzet voor zijn of haar bestemming alles zal krijgen en ontvangen wat nodig is. Ik heb dit gisteren op een bijzondere manier ervaren. Bij de supermarkt zag ik een appel die niet meer goed was in mijn net gekochte zak. Bij de servicebalie werd deze opgehaald en omgeruild, dat dacht ik. Ik was blij verrast toen ik een tasje kreeg met verschillende soorten groenten en fruit als tegemoetkoming of eigenlijk tegoed voor die ene appel die niet goed meer was. Dat de bakker later ook nog twee speciale koeken voor bij de koffie of thee meegaf, maakte dat mijn dag die 's-morgens al heel vroeg begonnen was en alles wat er nadien nog zou volgen extra leuk was.
Extra leuk, doordat ik blij en tevreden ben. Tevreden zijn is, vrij zijn van angsten, vrij zijn van zorgen, waardoor pijn, verdriet en alles wat mogelijk een negatieve wanklank zou kunnen hebben op jou als mens niet meer van invloed is. Omdat jij ervoor kiest om deze emoties, deze gedachten, deze gevoelens niet meer door jouw lichaam te laten stromen. Want wanneer je alleen de positieve verbinding legt, zal alles in jou en om jou heen, je altijd helpen om jezelf te kunnen zijn. Dan zal alles wat jij bent, door in jouw energie te blijven, ervoor zorgen, dat je iedere dag opnieuw kunt starten. Zodat iedere dag een nieuw avontuur wordt, iedere dag een nieuw avontuur is en iedere dag een nieuw avontuur zal zijn. Ieder dag een deel van jouw leven en het leven zoals jij dit voorafgaand van het leven wat je gekozen hebt wilde en zou mogen leven.
En vraag je dan eens af of je wilt blijven vluchten, of je wilt blijven vluchten, zodat je ervoor zorgt dat jouw bestemming met vertraging bereikt wordt. Met vertraging of wanneer de minder positieve emoties, gedachten en gevoelens, hun verbinding leggen, je zelfs nooit aan zult komen. Nooit op je bestemming zult zijn. Dit zelfde geldt of jij ervoor kiest om van weekend tot weekend te overleven, waardoor je het weekend nodig hebt om bij te tanken. Van vakantie tot vakantie te overleven. Energie opdoen voor de uren, dagen, weken en maanden die volgen en zo het er nu naar uitziet daar minstens tot aan je 67ste mee door blijven gaan, iedere dag opnieuw. Of kies je toch liever voor jouw bestemming en ga jij ook weer ontdekken waar jouw persoonlijke kracht en kwaliteiten liggen. Kracht en kwaliteit als in talent. Talent, waardoor jij er voor jezelf en iedereen die en alles wat leeft kunt zijn en het mooie daarvan is, jij mag er zelf iedere dag, elk uur, iedere minuut en seconde als jezelf volledig bij zijn.
De vraag is en blijft natuurlijk waarvoor ben jij op de vlucht? Ben je op de vlucht voor het geluk, voor jouw geluk of voor het feit dat alles wat je niet wilt om je heen gebeurt, alles wat je niet wilt de overhand heeft, waardoor je niet meer durft te vertrouwen. En wanneer je niet meer vertrouwt, dan is het lastig om je eigen waarde te zien, je eigenwaarde op een dusdanige manier te gebruiken, waardoor je weer weet wat bij je past. Ik kies voor de veilige haven, vertrouw erop dat ons bootje wanneer de tijd rijp is, er werkelijk komt. Niet omdat ik het wil, maar omdat we er mensen mee kunnen helpen. We het samen kunnen doen, door bij onszelf te beginnen. Zelf weer nadenken, zelf vanuit ons hart leven. Vanuit positieve emoties, positieve gedachten en positieve gevoelens. Waardoor je weer vanuit je hart leeft. Vanuit je hart, jouw hart. Ben je er klaar voor, het gaat namelijk om jou.
De hiernavolgende alinea's heb ik één op één overgenomen van het voorgaande blog. Doe er je voordeel mee.
Ieder mens, kan, mag en zal dit mogen ervaren wanneer hij bereid is om te kijken en te zien, te luisteren en te horen, door weer te doen wat bij hem of haar past. Door te gebruiken wat hem of haar gegeven is, vanuit onvoorwaardelijke liefde, waardoor hij of zij weer van waarde kan zijn. En wanneer de mens weer vanuit deze onvoorwaardelijk liefde gaat leven zal alles van waarde zijn. Zal alles de moeite waard en van waardevol zijn. Een waarde die niet uit te drukken is in geld, goud of enig ander edelmetaal. Een waarde die alleen door en voor God zichtbaar is, en mag worden. En wanneer we hier als mens geen gehoor aan geven, wanneer we ons hier om welke reden dan ook niet bewust van willen zijn, dan zullen we hier zonder twijfel van bewust worden op het moment waarop dit nodig is. Ieder mens, mag zich bewust worden van het feit, dat alles wat ons overkomt, alles wat ons wordt aangedaan, aan onszelf te danken is. Want wanneer we niet willen weten, wanneer we de waarheid buiten onszelf zoeken, dan zal alleen de waarheid ertoe leiden, dat we deze mogen zien. Want wie niet horen wil, zal voelen.
Kies daarom voor jezelf, kies voor een leven waarin Onvoorwaardelijke Liefde weer een kans heeft. De Hemel op aarde, zodat de wereld weer kan worden zoals deze behoort te zijn. De wereld waarin we allemaal weer gaan beseffen, dat we naast de verantwoordelijkheid die we naar onszelf hebben en dragen, nog een grotere verantwoordelijkheid hebben. De verantwoordelijkheid naar onze kinderen, de generatie die na ons komt. Want wil jij het op je geweten hebben dat zij niet meer kunnen leven? Wil jij doorgaan met alles wat de generatie van "Hebzucht, Strijd en Macht", gecreëerd en veroorzaakt heeft? Dan ben je ervan verzekerd dat de toekomst van jouw kind, jouw kleinkinderen en achterkleinkinderen, neefjes, nichtjes of jouw buurkinderen er één wordt, waarin de natuur en alles wat Moeder Aarde ons te bieden heeft niet meer van toepassing is?
Duurzaamheid, start bij jou, start vandaag voor iedereen die en alles wat leeft. Omdat jij de verantwoordelijkheid draagt en er klaar voor bent om het voorbeeld te zijn om net als Eva Jinek en de rechter eerder deze week, ook weer jouw boerenverstand te gaan gebruiken. Omdat de dingen nu eenmaal zijn zoals ze zijn, jij dit niet kan veranderen, alleen jijzelf kunt starten met jouw eigen leven. Want alleen daardoor kun je jezelf helpen en mogelijk zelfs iemand anders helpen om ook weer zichzelf te zijn. Door te leren hoe het is om van iedereen die en alles wat leeft te houden. Door te vergeven en de ander lief te hebben als jezelf. Omdat dit de enige wijze en manier is, om gelukkig te zijn. Want wanneer je van jezelf, van iedereen die leeft en alles wat leeft houdt, ben je in staat om te delen, ben je in staat om te ontvangen en wordt je in staat gesteld om te weten. Weten hoe je je leven op de meest ultieme manier kunt leven. Dan weet je weer, hoe je dat kunt doen waardoor je een bijdrage levert aan ieders belang. Het algemeen belang!
"Het ontstuimige weer zorgt zaterdag op verschillende plekken in Nederland voor overlast. Het KNMI gaf voor alle provincies code geel af, dat staat voor gevaarlijk weer.
Zaterdag komen in het hele land zware windstoten voor, met een maximale windkracht 7 in de kustgebieden. Dat meldt het KNMI.
In de middag trekt er een buienlijn over het land die gepaard kan gaan met zeer zware windstoten tot 110 kilometer per uur en langs de kust 120 kilometer per uur.
Het luchtverkeer van en naar Schiphol heeft zaterdag last van onstuimig weer. Door de harde windstoten zijn verschillende vluchten vertraagd. Er zijn geen vluchten geannuleerd, zegt een woordvoerster van de luchthaven.
Reizigers krijgen het advies informatie over hun vlucht in te winnen op de website van Schiphol of bij hun luchtvaartmaatschappij." http://www.nu.nl/binnenland/3969884/in-hele-land-overlast-harde-wind.html
Wanneer je het volledige artikel bekijkt en leest, zie je dat naast het luchtverkeer ook de treinreizigers, automobilisten en alle andere mogelijke manieren van vervoer, al dan niet met vervoermiddel, hinder kunnen ondervinden van de harde wind.
Hoewel er staat dat er geen vluchten geannuleerd zijn, verbaast dit me wel enigszins. Natuurlijk ben ik geen piloot, heb ik geen opleiding gevolgd om te kunnen en mogen vliegen, de ervaring aan een vliegreis met hevige turbulentie of specifiek luchtzakken, http://nl.wikipedia.org/wiki/Luchtzak_(meteorologie) herinneren me nog steeds aan het feit dat ik wanneer ik ooit weer ga vliegen, voorafgaand even een bezoek aan het toilet breng, want 1,5 uur niet kunnen plassen dat is niet handig. Niet handig en problematisch wanneer je leeft op water, thee en ja, de nodige vaste voeding, die ervoor zorgt, dat je iedere dag op een zo gezond mogelijke manier door het leven kunt gaan. Door het leven kunt gaan, of op de voor mij meest gewenste wijze in leven kunt blijven. De meest gewenste wijze of manier, door elke dag te nemen zoals deze komt, dat te doen wat mogelijk is en daar iedere seconde, minuut, ieder uur of eigenlijk een ondefinieerbaar begrip, elk "moment" van te genieten. Dit laatste heeft mijn voorkeur! En juist daarom zijn alle herinneringen mooi meegenomen, omdat ik van ieder moment wat ik heb beleefd iets waardevols heb opgeslagen in mijn archief, waaruit ik onophoudelijk kan blijven putten.
En dat ik ook op die wijze door het leven ga, met de waardevolle herinneringen in mijn archief, zonder daarbij on route, op reis of wat dan ook te zijn, is iets waar ik nu nog meer van geniet, dan ik me ooit maar voor mogelijk had kunnen houden. Dit had ik vroeger, toen ik nog een fulltime baan had, ook nooit kunnen bedenken. Omdat ik iedere dag zo druk bezig was met alles wat moest, dat het idee om de hele dag thuis te zijn, me bezig te houden met schrijven, nooit in mijn gedachten op zou zijn gekomen. Nooit in mijn gedachten is geweest. Ik deed alles wat met schrijven te maken had, altijd naast mijn werk, naast mijn sociale en privé leven en naast alles wat me nog meer bezig hield. Dat ik daarbij gemiddeld per week tussen de 15 tot 20 uur reistijd in mijn dagelijks bestaan incalculeerde, is iets waarvan ik nu absoluut niet meer blij zou worden. De herinneringen aan die periode heb ik ook opgeslagen, als waardevol. Als belangrijk maar nog meer als iets wat geweest is. Omdat ik ervoor kies om mijn tijd op een andere manier in te richten, in te delen en te besteden. Want dit laatste is iets wat ik zelf gelukkig weer in de hand heb. En dat geldt natuurlijk helemaal voor het van en naar het werk reizen.
Buiten de reizen die we (Ulrich en ik) tijdens de bezoekjes aan familie, vrienden en daarbuiten, de andere nodige afspraken, afleggen, houd ik het zelf voornamelijk op het reizen binnen de regio. Onze woonplaats en er net omheen, dat is voor mij meer dan genoeg. Omdat ik op de één of andere manier in de slaapmodus terecht kom, wanneer ik zelf niet hoef te rijden of zelf niet deel hoef te nemen aan het verkeer, een conversatie of wat maar ook. Dus het reizen op zich, levert voor mij over het algemeen, niet echt een ervaring op die het herinneren waard is. Ulrich zegt altijd dat mijn ogen dicht gaan zodra ik het dashboardkastje zie. Ik omschrijf dit anders, ik kruip tijdens het reizen als het ware in mezelf en gebruik deze tijd, dit moment, om tot mezelf te komen, sterker nog bij mezelf te blijven. Het voelt alsof ik mediteer net als voorheen tijdens de treinreizen van en naar het werk. Krijg wanneer er gesprekken gevoerd worden, wel het nodige mee. Wat niet voor mij bestemd is, komt mij ook niet ter ore, komt niet binnen omdat ik er niets mee hoef te doen. Heel handig, omdat dit me de mogelijkheid geeft, om alles buiten het ademhalen en te doen wat nodig is, me helpt om weer volledig geactiveerd ergens aan te komen en er vervolgens voor honderd procent te zijn.
Dit laatste heeft natuurlijk altijd mijn voorkeur, omdat ik er bewust voor kies om ergens te zijn of wanneer ik dit niet wil, de energie voor iets anders nodig heb, ervoor kies om thuis te blijven. De vraag daarbij is alleen, hoeveel mensen doen dit nog? Wat doe jij zelf? Ga je iedere dag op pad, ben je vaak onderweg, reis je veel of kies jij er ook zo nu en dan voor, om gewoon in het moment te zijn, waar je ook bent? Of heb je echt een rustige, speciale locatie of plek nodig, om in het moment te kunnen zijn? Waar je jezelf op kunt laden en waar je even helemaal in je eigen energie kunt zijn? Kun jij overal waar je bent, in je eigen energie, bij jezelf en in het moment zijn, waardoor je bij alles wat je doet energie hebt om op de meest ultieme manier te functioneren? De meest ultieme manier te functioneren, zodat je ook werkelijk jezelf kunt zijn. Dit laatste is namelijk iets wat ikzelf nodig heb. Want door te doen wat goed voelt, waarbij ik me prettig voel en wat mij energie geeft, kan ik er nu nog meer voor Ulrich en ieder ander zijn, die mijn hulp bewust of onbewust vraagt, kortom die mijn hulp nodig heeft.
Door de rustperiode die ik gekregen heb nadat mijn fulltime baan stopte, ben ik gaan beseffen hoe belangrijk het is, om in het moment te leven. In het moment te leven, door dat te doen wat mogelijk is. Mijn agenda vol plannen met allerlei dingen die moeten, die verplicht zijn, hebben me zo ik het nu zie en ervaar, jarenlang voor mezelf laten vluchten. Ik kreeg door alles wat ik moest doen en wat er van me verwacht werd, plus de verwachtingen en verplichtingen die ik mezelf oplegde, het gevoel dat ik op de vlucht was voor het moment. Op de vlucht was voor mezelf en alles wat ervoor zou kunnen zorgen, dat ik mezelf was. Terwijl mijn interne communicatie systeem en mijn verbinding met het Hemelse signaturing system, beide een rechtstreekse verbinding met mij aanhielden. Ik liep letterlijk en figuurlijk helemaal leeg. Gaf daarvoor vaak de schuld aan de opwarming van de aarde. Nu heb ik dit alleen nog maar wanneer ik met mijn handen in water zit of wanneer ik iets doe wat niet in harmonie is met mijn communicatiesysteem.
Ik voel nu meteen of iets goed voor me is of niet. Voelde dat voorheen ook, maar doordat ik me liet leiden door de dingen die moesten en van me verwacht werden, overschreed ik bijna dagelijks mijn grenzen. Door de dagelijkse meditatie in de trein van en naar het werk, laadde ik mezelf weer even op, om dan vervolgens weer volop dat te doen, wat ik dacht dat nodig was, alles doen of niets. Dit laatste wanneer mijn lampje dreigde uit te gaan of soms door daar nog geen gehoor aan te geven, al gedeeltelijk uit was. Met zo ik me herinner, heftige "weerstand reacties" van mijn lichaam, als gevolg. Het moment waarop ik bewust voor mezelf gekozen heb, en besloot voor mezelf te gaan, is er een wereld voor mij geopend. Ik kon vanaf dat moment schrijven, ik kon alles doen wat nodig was. Wat nodig was om gelukkig en gezond te zijn.
Het signaal wat ik kreeg, toen ik na twee dagen werken bij een thuiszorgorganisatie lichamelijk afgeremd werd en het voorafgaand aan één dag werken bij een uitvaartverzorger mijn auto op de rem trapte, kon ik niet anders dan wakker worden. Toch was ik eigenwijs, en ging ik er alsnog heen. Een mooi leermoment, inzicht, wat ervoor zorgde dat ik me op die betreffende dag totaal niet op mijn gemak voelde, ik me op die betreffende dag volledig verkrampt heb opgesteld. De ervaring er wel voor zorgde, dat ik wist dat dit toch niet mijn professie was. Want net als vele andere dingen die we als mens doen en heel graag willen, omdat alles wat we voorheen gedaan hebben ons aanzet of er zelfs toe leidt om een vervolgstap te zetten, zijn niet voorbestemd. Zijn niet voor ons bestemd, omdat het niet past bij onze overeenkomst. Dat in mijn geval eerst mijn lichaam en daarna de tweede keer de techniek ingreep, was omdat ik anders waarschijnlijk gewoon weer in "mijn oude leven", in het (standaard) patroon zou zijn gestapt, wat ik voorheen had, zij het dan bij een andere werkgever.
Dan zou ik nog steeds niet volgens mijn bestemming leven, dan zou ik verzuimen dat te doen wat me het beste ligt. Dan zou ik een dertien in een dozijn mens zijn. Dan zou ik niet doen wat bij me past, wat bij me hoort. Dan zou ik niet mijn talent benutten. Dan zou ik niet schrijven en zou de mogelijkheid om mensen te begeleiden en adviseren die dit nodig hebben, nooit van kracht zijn. Schrijven, het begeleiden en adviseren van mensen die zelf even het spoor bijster zijn. Even niet meer weten, wat hun doel is of waar hun bestemming ligt, omdat ook zij, door alles om hen heen, zo van hun eigen energie gehaald zijn, zo ver buiten zichzelf geraakt zijn, dat ook dit voelt als turbulentie. Alsof zij terecht gekomen zijn in een stormachtige situatie, waar zware luchtzakken, "vergelijkbaar met valwinden", of zelfs als een schip wat op drift is geraakt, uit de koers, ervoor zorgt dat zij niet meer verder kunnen. Verder kunnen in de richting, die zij vanuit hun onderbewustzijn, hun interne communicatiesysteem en het Hemelse signaturing system zouden behoren te maken. Zouden behoren of mogen maken. Want de eigen keuze leidt de mens zo nu en dan ook van het pad, van de juiste vaar of vliegroute af.
Dit voelt dan wellicht niet meteen zo, zorgt uiteindelijk wel voor vertraging. Vertraging om de bestemming te bereiken, vertraging om uiteindelijk datgene te doen wat voor jou of de persoon die uit koers is geraakt van toepassing is. Want iets komt je toe, je toekomst, iets overkomt je, je mag er de overeenkomst van zien. Jij en ieder mens mag weten waarom hen iets overkomt, omdat dit de overeenkomst is die je bent aangegaan, op het moment waarop je dit leven ging leven. De enige overeenkomst die zonder papieren getekend is. Getekend met het Hemelse signaturing system, middels de 10 geboden, het geweten in het menselijk hart. Het hart wat door de ziele-verbinding alle herinneringen van jouw totale leven opslaat. De herinneringen, die je helpen om te groeien, de herinneringen die je helpen je te ontwikkelen en de herinneringen die je laten weten, dat je ook gelukkig kunt zijn op één plaats, met de personen in je leven, met alles waarvoor je ooit gekozen hebt, omdat het gaat om tevreden zijn.
Want wanneer je weer tevreden bent, dan ben je tevreden in het moment. Tevreden met jezelf, iedereen die je kent, iedereen die en alles wat je dierbaar is. En het mooie daarvan is, dat je dan eigenlijk niets nodig hebt dan de eerste levensbehoeften. De eerste levensbehoeften, eten, drinken en een dak boven je hoofd. Waardoor je met heel weinig geld rond kunt komen. Met heel weinig geld, jezelf in je behoefte kunt voorzien. Je met heel weinig geld, tevreden kunt zijn. En allemaal door dat te doen wat bij je past. Dat te doen wat jou gelukkig maakt, dat te doen wat ervoor zorgt dat je gezond bent. Gezond bent en gezond zult blijven in alle dagen die je neemt zoals ze komen. Waarin je dat doet wat je een goed gevoel geeft. Een goed gevoel doordat je goed voor jezelf zorgt, van jezelf houdt en niets doet om jezelf te schaden. Dat je dan ook voor iedereen die en alles wat leeft zorgt, spreekt voor zich. Want we zijn geboren om elkaar aan te vullen, er voor elkaar te zijn en dat te doen wat ervoor zorgt dat elk schakeltje in de ketting zijn of haar taak, zijn of haar specialisatie inzet, ten behoeve van het Algemeen Belang. Het belang wat niet gericht is op één persoon, één bedrijf of één onderneming. Het belang wat gericht is op een samenwerkingsverband.
Een samenwerkingsband, die zich ver uitstrekt en waarbij ieder mens in de hoedanigheid van zijn of haar eigen rol van waarde mag zijn, van waarde is, van waarde zal blijven. Waardoor er geen gradaties bestaan, geen gradaties zijn en ieder mens die zich dagelijks inzet voor zijn of haar bestemming alles zal krijgen en ontvangen wat nodig is. Ik heb dit gisteren op een bijzondere manier ervaren. Bij de supermarkt zag ik een appel die niet meer goed was in mijn net gekochte zak. Bij de servicebalie werd deze opgehaald en omgeruild, dat dacht ik. Ik was blij verrast toen ik een tasje kreeg met verschillende soorten groenten en fruit als tegemoetkoming of eigenlijk tegoed voor die ene appel die niet goed meer was. Dat de bakker later ook nog twee speciale koeken voor bij de koffie of thee meegaf, maakte dat mijn dag die 's-morgens al heel vroeg begonnen was en alles wat er nadien nog zou volgen extra leuk was.
Extra leuk, doordat ik blij en tevreden ben. Tevreden zijn is, vrij zijn van angsten, vrij zijn van zorgen, waardoor pijn, verdriet en alles wat mogelijk een negatieve wanklank zou kunnen hebben op jou als mens niet meer van invloed is. Omdat jij ervoor kiest om deze emoties, deze gedachten, deze gevoelens niet meer door jouw lichaam te laten stromen. Want wanneer je alleen de positieve verbinding legt, zal alles in jou en om jou heen, je altijd helpen om jezelf te kunnen zijn. Dan zal alles wat jij bent, door in jouw energie te blijven, ervoor zorgen, dat je iedere dag opnieuw kunt starten. Zodat iedere dag een nieuw avontuur wordt, iedere dag een nieuw avontuur is en iedere dag een nieuw avontuur zal zijn. Ieder dag een deel van jouw leven en het leven zoals jij dit voorafgaand van het leven wat je gekozen hebt wilde en zou mogen leven.
En vraag je dan eens af of je wilt blijven vluchten, of je wilt blijven vluchten, zodat je ervoor zorgt dat jouw bestemming met vertraging bereikt wordt. Met vertraging of wanneer de minder positieve emoties, gedachten en gevoelens, hun verbinding leggen, je zelfs nooit aan zult komen. Nooit op je bestemming zult zijn. Dit zelfde geldt of jij ervoor kiest om van weekend tot weekend te overleven, waardoor je het weekend nodig hebt om bij te tanken. Van vakantie tot vakantie te overleven. Energie opdoen voor de uren, dagen, weken en maanden die volgen en zo het er nu naar uitziet daar minstens tot aan je 67ste mee door blijven gaan, iedere dag opnieuw. Of kies je toch liever voor jouw bestemming en ga jij ook weer ontdekken waar jouw persoonlijke kracht en kwaliteiten liggen. Kracht en kwaliteit als in talent. Talent, waardoor jij er voor jezelf en iedereen die en alles wat leeft kunt zijn en het mooie daarvan is, jij mag er zelf iedere dag, elk uur, iedere minuut en seconde als jezelf volledig bij zijn.
De vraag is en blijft natuurlijk waarvoor ben jij op de vlucht? Ben je op de vlucht voor het geluk, voor jouw geluk of voor het feit dat alles wat je niet wilt om je heen gebeurt, alles wat je niet wilt de overhand heeft, waardoor je niet meer durft te vertrouwen. En wanneer je niet meer vertrouwt, dan is het lastig om je eigen waarde te zien, je eigenwaarde op een dusdanige manier te gebruiken, waardoor je weer weet wat bij je past. Ik kies voor de veilige haven, vertrouw erop dat ons bootje wanneer de tijd rijp is, er werkelijk komt. Niet omdat ik het wil, maar omdat we er mensen mee kunnen helpen. We het samen kunnen doen, door bij onszelf te beginnen. Zelf weer nadenken, zelf vanuit ons hart leven. Vanuit positieve emoties, positieve gedachten en positieve gevoelens. Waardoor je weer vanuit je hart leeft. Vanuit je hart, jouw hart. Ben je er klaar voor, het gaat namelijk om jou.
De hiernavolgende alinea's heb ik één op één overgenomen van het voorgaande blog. Doe er je voordeel mee.
"Alles draait om jou, gaat over jou. Niet je naampje, niet over waar je geboren bent, wie je ouders zijn, het gaat om jou, de liefde die je voor jezelf en ieder ander voelt. Door alles wat jij bent, als zelfstandig persoon, als mens met persoonlijke bijzonderheden, bent wie je bent. Jij, ongeacht of je Pietje, Klaasje of Sonja heet, zoals ik. Het gaat niet om je naam, het gaat niet over je adres, het gaat niet over wie je ouders zijn, waar je ouders wonen, wat je ouders hebben meegemaakt of meegekregen in het leven wat zij hebben geleid of sommigen hebben laten leiden. Het gaat om jou. Jij, de persoon die jij bent. Wanneer je je laat sturen of leiden door alles om jou heen, waardoor je niet meer naar je hart kunt of wilt luisteren, zal je nooit jezelf zijn. Dan zul je nooit gelukkig zijn en zal alles om jou heen invloed op jou uit kunnen oefenen, OMDAT JE ER ZELF VOOR KIEST.
Ik weet het, ik voel het, omdat ik voor mezelf gekozen heb, voor mezelf leef en er daardoor ook voor ieder ander kan en mag zijn. Voor ieder ander, die mij om hulp vraagt. Omdat ik voel wat er bij de ander leeft. Omdat ik mag voelen wat er bij de ander leeft, waar de ander hinder van ondervindt, omdat ik altijd bij mezelf blijf. Dit in het leven wat ik tot nu toe heb geleefd, nagenoeg volledig zelf heb geleid. En natuurlijk ben ik ook mens, maak ik fouten, er is buiten Jezus, geen mens die zonder fouten is. Wanneer je bereid bent om jezelf iedere dag in de spiegel aan te kijken, je daarbij jezelf als je beste vriend of vriendin ziet, dan kun je verder, dan mag je verder en zal jouw leven, het leven zijn, waarvoor je gekozen hebt. Ik geloof en ben er zeker van dat God ieder mens de vrije wil gegeven heeft. Dat jij, ik en daarbij ook ieder ander vanuit deze vrije wil, bewust gekozen heeft, om dit leven te gaan leven.
Wanneer ieder mens weer verantwoordelijkheid neemt, zijn de wetten en alles wat letterlijk en figuurlijk in strijd is, met het Hemelse signaturing stystem, totaal overbodig. God heeft door Jezus, vanuit zijn goedheid en onvoorwaardelijke liefde, werkelijk alles geregeld. God vergeeft, God oordeelt niet, dat is wat de mens doet, dat is wat alles in stand houdt. In stand houdt, door niet meer stil te staan, bij dat wat ons in wezen gemaakt heeft tot wat we zijn, kinderen van God. God heeft ons, zijn kinderen, de mens, immers naast een vrije wil ook het geweten meegegeven. Ons hart, het controlesysteem, waarbij de resetmogelijkheid alleen werkt, wanneer we weer verantwoordelijkheid nemen. Hierdoor kunnen fouten, ontstaan door wandaden, misverstanden of welke reden dan ook, worden vergeven, worden hersteld.
Deze kunnen worden hersteld, dit is mogelijk voor ieder mens. Het enige wat de mens mag doen is zijn of haar leven weer vanuit zijn of haar hart gaat leven. Waardoor de vrije wil, in combinatie met het geweten, ervoor zal zorgen, dat de mens weer volledig in vrijheid, in liefde, geluk en gezondheid zal leven. Omdat de mens net als God is, daarbij uit onvoorwaardelijke liefde ook de verantwoordelijkheid zal mogen dragen voor zijn of haar acties. Ieder mens, iedere vader, moeder, iedere dochter of zoon. Ieder mens, omdat we alleen dan kunnen en mogen ervaren wat vrijheid is. De vrijheid om lief te hebben, de vrijheid om te houden van, de vrijheid om te geven, door te delen wat jij als talent hebt meegekregen.
Ik weet het, ik voel het, omdat ik voor mezelf gekozen heb, voor mezelf leef en er daardoor ook voor ieder ander kan en mag zijn. Voor ieder ander, die mij om hulp vraagt. Omdat ik voel wat er bij de ander leeft. Omdat ik mag voelen wat er bij de ander leeft, waar de ander hinder van ondervindt, omdat ik altijd bij mezelf blijf. Dit in het leven wat ik tot nu toe heb geleefd, nagenoeg volledig zelf heb geleid. En natuurlijk ben ik ook mens, maak ik fouten, er is buiten Jezus, geen mens die zonder fouten is. Wanneer je bereid bent om jezelf iedere dag in de spiegel aan te kijken, je daarbij jezelf als je beste vriend of vriendin ziet, dan kun je verder, dan mag je verder en zal jouw leven, het leven zijn, waarvoor je gekozen hebt. Ik geloof en ben er zeker van dat God ieder mens de vrije wil gegeven heeft. Dat jij, ik en daarbij ook ieder ander vanuit deze vrije wil, bewust gekozen heeft, om dit leven te gaan leven.
Wanneer ieder mens weer verantwoordelijkheid neemt, zijn de wetten en alles wat letterlijk en figuurlijk in strijd is, met het Hemelse signaturing stystem, totaal overbodig. God heeft door Jezus, vanuit zijn goedheid en onvoorwaardelijke liefde, werkelijk alles geregeld. God vergeeft, God oordeelt niet, dat is wat de mens doet, dat is wat alles in stand houdt. In stand houdt, door niet meer stil te staan, bij dat wat ons in wezen gemaakt heeft tot wat we zijn, kinderen van God. God heeft ons, zijn kinderen, de mens, immers naast een vrije wil ook het geweten meegegeven. Ons hart, het controlesysteem, waarbij de resetmogelijkheid alleen werkt, wanneer we weer verantwoordelijkheid nemen. Hierdoor kunnen fouten, ontstaan door wandaden, misverstanden of welke reden dan ook, worden vergeven, worden hersteld.
Deze kunnen worden hersteld, dit is mogelijk voor ieder mens. Het enige wat de mens mag doen is zijn of haar leven weer vanuit zijn of haar hart gaat leven. Waardoor de vrije wil, in combinatie met het geweten, ervoor zal zorgen, dat de mens weer volledig in vrijheid, in liefde, geluk en gezondheid zal leven. Omdat de mens net als God is, daarbij uit onvoorwaardelijke liefde ook de verantwoordelijkheid zal mogen dragen voor zijn of haar acties. Ieder mens, iedere vader, moeder, iedere dochter of zoon. Ieder mens, omdat we alleen dan kunnen en mogen ervaren wat vrijheid is. De vrijheid om lief te hebben, de vrijheid om te houden van, de vrijheid om te geven, door te delen wat jij als talent hebt meegekregen.
Ieder mens, kan, mag en zal dit mogen ervaren wanneer hij bereid is om te kijken en te zien, te luisteren en te horen, door weer te doen wat bij hem of haar past. Door te gebruiken wat hem of haar gegeven is, vanuit onvoorwaardelijke liefde, waardoor hij of zij weer van waarde kan zijn. En wanneer de mens weer vanuit deze onvoorwaardelijk liefde gaat leven zal alles van waarde zijn. Zal alles de moeite waard en van waardevol zijn. Een waarde die niet uit te drukken is in geld, goud of enig ander edelmetaal. Een waarde die alleen door en voor God zichtbaar is, en mag worden. En wanneer we hier als mens geen gehoor aan geven, wanneer we ons hier om welke reden dan ook niet bewust van willen zijn, dan zullen we hier zonder twijfel van bewust worden op het moment waarop dit nodig is. Ieder mens, mag zich bewust worden van het feit, dat alles wat ons overkomt, alles wat ons wordt aangedaan, aan onszelf te danken is. Want wanneer we niet willen weten, wanneer we de waarheid buiten onszelf zoeken, dan zal alleen de waarheid ertoe leiden, dat we deze mogen zien. Want wie niet horen wil, zal voelen.
Kies daarom voor jezelf, kies voor een leven waarin Onvoorwaardelijke Liefde weer een kans heeft. De Hemel op aarde, zodat de wereld weer kan worden zoals deze behoort te zijn. De wereld waarin we allemaal weer gaan beseffen, dat we naast de verantwoordelijkheid die we naar onszelf hebben en dragen, nog een grotere verantwoordelijkheid hebben. De verantwoordelijkheid naar onze kinderen, de generatie die na ons komt. Want wil jij het op je geweten hebben dat zij niet meer kunnen leven? Wil jij doorgaan met alles wat de generatie van "Hebzucht, Strijd en Macht", gecreëerd en veroorzaakt heeft? Dan ben je ervan verzekerd dat de toekomst van jouw kind, jouw kleinkinderen en achterkleinkinderen, neefjes, nichtjes of jouw buurkinderen er één wordt, waarin de natuur en alles wat Moeder Aarde ons te bieden heeft niet meer van toepassing is?
Duurzaamheid, start bij jou, start vandaag voor iedereen die en alles wat leeft. Omdat jij de verantwoordelijkheid draagt en er klaar voor bent om het voorbeeld te zijn om net als Eva Jinek en de rechter eerder deze week, ook weer jouw boerenverstand te gaan gebruiken. Omdat de dingen nu eenmaal zijn zoals ze zijn, jij dit niet kan veranderen, alleen jijzelf kunt starten met jouw eigen leven. Want alleen daardoor kun je jezelf helpen en mogelijk zelfs iemand anders helpen om ook weer zichzelf te zijn. Door te leren hoe het is om van iedereen die en alles wat leeft te houden. Door te vergeven en de ander lief te hebben als jezelf. Omdat dit de enige wijze en manier is, om gelukkig te zijn. Want wanneer je van jezelf, van iedereen die leeft en alles wat leeft houdt, ben je in staat om te delen, ben je in staat om te ontvangen en wordt je in staat gesteld om te weten. Weten hoe je je leven op de meest ultieme manier kunt leven. Dan weet je weer, hoe je dat kunt doen waardoor je een bijdrage levert aan ieders belang. Het algemeen belang!
En ik wil dit delen met iedereen die en alles waarvan ik houd en waarom ik geef. Omdat ik liever geef dan ontvang, omdat ik weet dat ik door te geven en te delen, mezelf help en er bovendien voor ieder ander kan en mag zijn. Ik ieder mens, die wil leven en de verbondenheid met zijn of haar hart weer wil herstellen, wil, kan en mag helpen door het dagelijks delen van mijn verhalen en mijn ervaringen. Vanuit het vertrouwen dat ieder mens, die Goed, Gezond en Wel wil zijn, er ook voor kiest om vanuit zijn of haar hart te gaan leven. Vanuit de verbinding die God via Zijn Zoon Jezus gelegd heeft.
En omdat een gezonde wereld mijn droom en mijn grootste wens is, mag ik iedere dag een stukje schrijven. Want op deze wijze, heb ik de kans om mijn verhalen net als de boeken en gedichten die ik vanuit Onvoorwaardelijke Liefde voor ieder mens heb kunnen en mogen schrijven, met iedereen te delen. En heb jij inmiddels de tijd genomen om mijn blogverhalen te lezen en ben jij de persoon, de uitgever die mij wil helpen, die mijn boeken wil uitbrengen, dan hoor ik je graag! Ben jij de uitgever, die ervoor zorgt dat mijn boeken gebruikt kunnen en mogen worden, om de wereld van vandaag weer de wereld van morgen te laten zijn? De wereld van morgen, de hemel op aarde, dat is mijn wens, mijn doel en mijn missie in het leven."
En ben je er klaar voor om jouw leven te leven, jouw nieuwe leven een kans te bieden, HELP MIJ, HELP JEZELF & HELP IEDER ANDER! Tot die tijd blijf ik bloggen, blijf ik alles delen met iedereen die ook Volmaakt, Gelukkig Zichzelf wil, kan en mag, kortom durft te zijn! En daarbij vertrouw ik er volledig op, dat dat zal gebeuren wat nodig is, wat mag omdat God de regie vanuit Onvoorwaardelijke Liefde zal begeleiden.
Download ook gratis mijn boekje Leven leren herinneren weten via de boekenwinkel op www.dehof van het heden Luisteren kan natuurlijk ook via: https://www.youtube.com/watch?v=NwwuvZEltjk&feature=youtu.be
Want:
“Leven is genieten van alles wat je mee mag maken zien en doen”
&
“Liefde is, houden van het leven en allen die je dierbaar zijn”
Dit keer een mooie plaat van Nicholas McDonalds "In the arms of an angel". Want ook nu, zal deze de verbinding, die er is, deze mooie gedachte mogen ondersteunen. Wanneer je van jezelf houdt, kun je van een ander houden en positieve emoties en gedachten helpen ieder mens daarbij. Want als de ander zich goed voelt, voel jij je goed, hoe simpel kan het zijn? https://www.youtube.com/watch?v=hfIv62OWyyQ
Geen opmerkingen:
Een reactie posten