maandag 9 juni 2014

Waarom de waarheid niet bewezen hoeft te worden, omdat ieders hart zegt dat het zo is!

Het enige wat wij als mensen weer mogen doen, is ons ervoor openstellen!

Hoe lang blijven we nog denken dat de waarheid iets is wat getoond, bewezen of bevestigd moet worden. De waarheid zit dieper in ons zijn verweven, dan welke studie, welk onderzoek of welke bevestiging dan ook? De waarheid is wat we zijn, omdat het zo is, altijd al is geweest en niets of niemand ervoor kan zorgen dat dit wijzigt of zelfs maar enigszins veranderd wordt. Zelfs wanneer er allerlei trucs uitgehaald worden om dit te realiseren, zal er niets zijn wat ons zijn, de waarheid kan veranderen. We zijn de waarheid, de waarheid is in ons en niets of niemand kan de mens ervan weerhouden deze te leven en te zijn. 

Toen ik deze week de film `The Lady' bekeek en zag welke boodschap deze film bewust of onbewust met zich meebracht, besloot ik dit onderstaande verhaal op mijn weblog te delen. Daarbij de eerste vier boeken waarvan ik weet dat zij vanuit de waarheid geschreven zijn, gratis op mijn beide websites beschikbaar te stellen, want waarom zou ik er nog langer mee wachten? Waarom zou ik wachten, met het vinden van een uitgever, die me wellicht ook weer wijst op het feit dat de boeken niet commercieel zijn. Nee niet commercieel, omdat het ook niet de intentie is om eraan te verdienen. De waarheid voor iedereen beschikbaar is en mag zijn, zonder dat er kostenplaatje aanhangt.

Ik start eerst met het verhaal, wat ik onlangs heb ingezonden naar aanleiding van een schrijfwedstrijd, onder een kopje "Obsessie" genaamd:

Vanaf het moment waarop ik gestart ben met leven, is mijn reis begonnen. Mijn reis, mijn missie, mijn doel, mijn obsessie? Ja, dit laatste is iets wat ik me de laatste dagen afvraag. De laatste paar dagen eigenlijk en waarom dit zo is, zul je gaandeweg mijn verhaal begrijpen. 

Vanaf mijn derde jaar heb ik een droom. Een droom, een gevoel, een beeld, waarbij ik uitkijk over en opzie naar een gezonde wereld. Een gezonde wereld, waarin ik leef, waarin ik geniet en iedereen gelukkig is. Een gezonde wereld, een wereld waarin ieder mens, dier en alles wat leeft, op z’n plaats is. Een gezonde wereld, waarin ieder mens, kan zijn wie hij of zij is, ongeacht de geschiedenis, ongeacht wat deze persoon beleefd, ervaren of eigenlijk doorleefd heeft. Dit geldt voor ieder levend wezen en alles wat leeft. Een gezonde wereld, waarin we allemaal met en allemaal naast elkaar kunnen leven. Een gezonde wereld waarin we vrij zijn in verbondenheid. Werkelijk vrij zijn, doordat we onze eigen keuzes mogen maken. Een gezonde wereld, waarin ieder mens er weer voor kiest, om volledig zichzelf te zijn, er daarbij en daarnaast, voor elkaar en ieder ander te willen zijn, zonder oordeel, zonder verwachtingen van wie of wat maar ook. Een droom die voortkomt uit mijn geloof, mijn overtuiging en vertrouwen of toch een obsessie? Zou dit bestaan, is dit mogelijk, de ideale wereld?

Ja, de ideale wereld! De wereld zoals deze bedoeld is, toen God de hemel en de aarde met alles wat daarop leeft geschapen heeft. De hemel en de aarde, bedoeld om ieder mens, dier, alle planten, bomen, kortom alles wat groeit en bloeit, ieder organisme, te laten zijn. Zijn, als in heel, volmaakt, perfect, in iedere vorm en op elk vlak. Heel simpel en eenvoudig, doordat alles gemaakt is met en vanuit liefde, ieder organisme, gemaakt is uit stof. En de samensmelting van dit stof, deze stofwisseling (het metabolisme), het mogelijk maakt, dat iets of iemand zichzelf is. Met een eigen identiteit, een eigen zijn, een eigen ik, een eigen persoonlijkheid, eigen kenmerken en daarbij ook eigen kwaliteiten. Volmaakt, zoals het hoort te zijn, zoals het in wezen bedoeld is, omdat God liefde is, onvoorwaardelijke liefde, liefde voor iedereen die en alles wat leeft. Onvoorwaardelijk naar zijn evenbeeld, op basis van zijn goedheid, zijn liefde. Omdat hij de mens, vanuit deze onvoorwaardelijke liefde, door het inblazen van de ziel via de neus, uiteindelijk het leven heeft gegeven. Daarbij een eigen wil, om te leven in vrijheid, een leven vol mogelijkheden, op basis van eigen vrije keuzes.

Wanneer we ervoor kiezen om allemaal weer vanuit deze onvoorwaardelijke liefde, onszelf te zijn, is er oneindige vrede, kunnen we als mens werkelijk onze persoonlijke en specifieke kwaliteiten ontwikkelen en benutten, kunnen we delen en leren van elkaar. Dan pas kunnen en zullen we elkaar aanvullen, vanaf dat moment, kunnen en mogen we dat doen, wat in onze natuur ligt, dat wat ons past, dat wat bij ons hoort. Vanaf het moment waarop we de vrede in onszelf vinden, het moment waarop we de vrede in onszelf ontdekken. Wanneer we volledig onszelf zijn en dit ook toestaan van iedereen die en alles wat leeft, zal de hemel op aarde zijn.

Een gezonde wereld start bij en met jou. En ieder mens die dit ervaart, zal beseffen dat dit heel anders is, dan leven in een wereld, waarin we allemaal met onze neus in één richting worden gezet, geduwd of eigenlijk gemanoeuvreerd. Heel anders, dan de wereld, waarin de verschillen leiden tot geschillen, heel anders dan de wereld waarin verschillen en geschillen leiden tot leed, oneindig leed. De wereld van nu? De “waardevolle wereld”, waarin de waarde afhangt van het kapitaal? Waarbij het kapitaal bepalend is, voor de gezondheid en het welzijn van velen? De “ogenschijnlijk” mooie en gezonde wereld? De wereld, waarin we afhankelijk gemaakt worden, van alles wat buiten onszelf ligt? Doordat we denken dat dit zo is. Doordat ons geleerd wordt, dat dit zo hoort. Ons lichaam en de natuur vertelt ons echter iets anders. Ons lichaam en de natuur vertellen ons de waarheid. De waarheid, dat wat juist is, het verschil tussen goed en kwaad. De 10 geboden, die in ons hart geschreven staan.

Waarvoor Jezus zijn leven gegeven heeft, uit onvoorwaardelijke liefde voor God, zijn Vader en iedereen die en alles wat leeft, omdat Hij, zijn Vader en Almachtige, het leven is. Het leven, dat wat ons maakt tot wat we zijn. Dat wat ons wezenlijk maakt. Het leven waarin we iedere dag opnieuw weer keuzes mogen maken. Keuzes, in een wereld, die net als wij wezenlijk door God geschapen is, uit onvoorwaardelijke liefde, voor ons en waarover wij, de mens, het beheer verkregen hebben, vanaf het moment waarop wij, als mens het eerste levenslicht zagen. Omdat God er vanuit ging, dat wij, net als hij zouden denken, doen en handelen, vanuit onvoorwaardelijke liefde. Vanuit het algemeen belang. In het belang, van iedereen die en alles wat leeft, op deze wereld. De wereld zoals deze bedoeld is. De wereld waarin ieder mens een eigen rol heeft. Een rol op basis van het gekozen leven. Een wereld van gelijkwaardigheid, ongeacht de plek, plaats of positie waarin iemand geboren is.

De wereld waarin we nu leven, de huidige wereld is veranderd, is uit balans en daardoor de wereld van “List en Bedrog” geworden. De wereld die God uit onvoorwaardelijke liefde gemaakt heeft, is door een listige strijd om het willen bezitten, willen weten en het kapitaal gevormd of beter gezegd vervormd. Vervormd, met iedereen die en alles wat daarop leeft. Het Paradijs, de hemel op aarde is veranderd, is bedekt onder een sluier van mist. Diezelfde mist, heeft ons, door iets buiten onszelf te zoeken, van onszelf verwijderd. In de eerste plaats van onszelf en daarbij van ieder ander afgekeerd. Twijfel, wantrouwen en negatieve emoties werden onze leidraad. Een leidraad, die ons keer op keer weer in verwarring heeft gebracht en velen nog steeds in verwarring brengt. Verwarring, waardoor we zijn blijven zoeken naar datgene buiten onszelf wat ons gelukkig maakt, ervoor zorgt dat we als mens weer gelukkig zijn. Gezond en gelukkig zijn door iets of iemand in ons leven te hebben. Een zoektocht naar onszelf, is het doel en de missie in ons leven. Een zoektocht naar de onvoorwaardelijke liefde, de liefde voor onszelf, dat wat ons maakt tot wat we zijn? Onszelf zijn, heelzijn?

Wanneer we van onszelf kunnen houden, onszelf accepteren, waarderen, zal datgene gebeuren wat noodzaak is. Kun je van ieder ander houden, ieder ander accepteren, ieder ander waarderen en zal de verbinding van en naar het hart weer heel zijn. Deze verbinding begint in en bij onszelf, bij de mens, juist omdat wij als mens het beheer over de wereld gekregen hebben. Omdat God de mens in staat heeft gesteld te handelen vanuit goedheid, vanuit onvoorwaardelijke liefde en vanuit onbegrensd vertrouwen. Dat dit vertrouwen beschaamd zou worden, is iets wat God niet had voorzien, niet heeft kunnen voorkomen. Wanneer je iets doet vanuit onvoorwaardelijke liefde, heb je toch ook niets kwaads in de zin? Ja, daar ging God vanuit. Vanuit die gedachte en dat vertrouwen heeft God gehandeld.

Maar kun je in een wereld waarin vertrouwen te koop is, wantrouwen gekweekt wordt, en geluk en gezondheid een prijskaartje heeft, wel spreken van een verbinding met het hart, een verbinding met het goede? Zou dit echt de wereld zijn zoals God deze bedoeld heeft? Een wereld die in mijn beleving in strijd is met de 10 geboden en alles wat voortspruit uit de onvoorwaardelijke liefde, waarmee God de wereld geschapen heeft? Een wereld waarin we twijfelen aan onszelf, ieder ander en alles wat komen gaat en wat de toekomst brengt? Want we zullen met al onze “geleerde wijsheid” toch nu onderhand wel op het punt gekomen zijn, dat we begrijpen, dat we ons juist daardoor zorgen maken, om alles wat er niet goed gaat? Dat de wereld, een wereld geworden is, waarin we ons laten leiden door angst, voor wat er ooit eens zou kunnen gebeuren. De wereld van  “List en Bedrog”, waardoor er verdiend wordt aan alles wat in onbalans is. Een onbalans die gecreëerd wordt, die in stand gehouden wordt en die ervoor zorgt, dat steeds meer mensen van zichzelf en hun naasten vervreemden. Waardoor ziektes de overhand krijgen en ziek zijn het gevolg is.

De hemel op aarde, het paradijs, is in mijn beleving niet een wereld, waarin ons geleerd wordt, om vooral maar te leven zoals alle mensen die voor ons geleefd hebben, hebben geleefd. Ja, hebben geleefd, want ervaring leert toch? Ervaring leert, dat wat geweest is, dat wat ooit eens was, dat wat ons gemaakt heeft tot wat we zijn, alleen doorbroken kan worden wanneer we dit niet nogmaals doen. Ja, dat denken heel veel mensen, wellicht zelfs het overgrote deel. Toch blijven we vasthouden aan het verleden, reageren we zoals we altijd hebben gereageerd en handelen zoals we altijd hebben gehandeld, waardoor alles wat ons (de levende wezens, het leven) pijn doet en verdriet geeft. Ons zelfs zo beschadigt dat al deze processen zichzelf blijven herhalen. Keer op keer en iedere keer opnieuw. Genetisch bepaald of zijn we zelf verantwoordelijk en maken we keer op keer de keuze om alles in stand te houden? Ja, dit laatste is aan de orde, dit laatste is het geval voor vele mensen. De mensen die bang zijn voor verandering, die geen vertrouwen hebben in de toekomst en die zich laten leiden door alles wat ervoor zorgt dat zij in de vicieuze cirkel rond blijven draaien. Dat de regels en wetten die gebaseerd zijn op deze angst hier een bijdrage toe leveren kan niet langer ontkend worden.

Hoe lang kiezen we er nog voor om hierin mee te gaan? Wanneer kiezen we weer voor dat wat juist is? Dat wat we gekregen hebben toen God ons een vrije wil gaf? Toen God de mens als meest bewuste onderdeel van het geheel aanstelde, om te heersen over de aarde, iedereen die en alles wat leeft? Of wil jij deel blijven van de mensheid die leeft in het verleden, je slapende houden en er (on)bewust voor kiezen, te blijven slapen in het heden, zodat de toekomst, niets anders zal zijn, dan een herhaling van wat ooit eens was? Wat ooit eens was, in het verleden, wordt dankzij het blijven slapen in het heden, gevolgd door een vergelijkbare toekomst. De toekomst, dat wat nog komen gaat, dat wat nog invulling mag krijgen, ontdekt mag worden, is voorafgaand al deels of volledig geregisseerd. Deels of volledig, zodat het lastig wordt, om iets te wijzigen. Zelfs zo lastig, dat het (voor) de mens haast onmogelijk wordt gemaakt, om zichzelf te zijn, om zichzelf te blijven, er in iedere situatie of omstandigheid voor de ander en voor elkaar te kunnen zijn.

Jezelf zijn, dat wat ervoor zorgt dat je je kunt ontwikkelen, dat je je kwaliteiten kunt benutten, wordt door de regie van het verleden en iedereen die zich daarbij aansluit, volstrekt en volledig teniet gedaan. Teniet gedaan, omdat alle spontaniteit, die de mens van nature in zich heeft, wordt beteugeld, wordt beknot, wordt beperkt. Als een betegelde tuin, als een geplaveide straat, als een architectonisch hoogstandje. Een architectonisch hoogstandje, bedacht en ontwikkeld, door het brein van de persoon (of personen) die het voor het zeggen heeft (hebben), die regeert (regeren), die regelt (regelen) en zijn of haar (hun) visie doorvoert (doorvoeren), ten koste van zichzelf, de ander en iedereen die en alles wat leeft. En weet je wat het meest bizarre is, “we” gaan hier al eeuwen in mee. We doen hier net zo hard aan mee, omdat we niet meer of nog steeds niet naar onszelf luisteren. Niemand is hier schuldig aan behalve wijzelf, omdat we de verantwoordelijkheid nog steeds bij de ander neerleggen. Ons leven in de handen van de ander leggen. Ons leven uit handen geven.

Is een gezonde wereld mogelijk, of blijft het een droom, de waarheid of een obsessie? 

En de woorden die de Zoon van Aung San Suu Kyi http://nl.wikipedia.org/wiki/Aung_San_Suu_Kyi op 1991 vanuit zijn hart namens zijn moeder sprak toen hij De Nobelprijs voor de Vrede in ontvangst nam, geven aan hoe zeer de waarheid verweven ligt in alles wat is. Omdat hij vanuit haar energie sprak, toen zij dit zelf niet kon en mocht vertellen en zoals hij in zijn speech aangeeft: "Ik sta hier vandaag voor u om namens mijn moeder de mooiste beloning te ontvangen, De Nobelprijs voor de Vrede. Omdat omstandigheden haar verhinderen hier aanwezig te zijn, zal ik mijn best doen hier te zeggen wat ik geloof dat zij hier vandaag had willen zeggen. We mogen niet vergeten dat de eenzame strijd die zich afspeelt in 'n huis onder zware bewaking in Rangoon, deel uitmaakt van 'n globale strijd voor de bevrijding van de tiranniserende en psychologische onderwerping van de menselijke geest. Lessen uit het verleden worden niet vergeten. Het is onze hoop voor de toekomst, die we hier vandaag vieren ". 

Op deze tweede Pinksterdag, de dag die voor velen in het teken staat van het vieren van het leven zouden de onderstaande uitspraken van mijn moeder niet misstaan. Ik vertrouw er dan ook op dat ik deze nogmaals met iedereen mag delen. 

“Leven is genieten van alles wat je mee mag maken zien en doen” 
“Liefde is, houden van het leven en allen die je dierbaar zijn” 

En natuurlijk zal ik deze zo lang ik leef in ere zal houden. Dat ik daarbij of nog beter gezegd, allereerst heel goed voor mezelf zorg, zodat ik er werkelijk voor iedereen kan en mag zijn die mijn hulp nodig heeft en erom vraagt uit onvoorwaardelijke liefde, spreekt voor zich en vanzelf. 

Daarbij ook de andere uitspraken, die wanneer je ze naleeft een bijdrage leveren aan een gelukkige samenleving.

* Je kunt nooit iets van iemand verwachten, tenzij je het aan hen vraagt en zelfs dan nog niet eens.
* Leef vanuit je hart en doe dat wat mogelijk is.
(Wanneer je niets van mensen verwacht, zul je minder vaak teleurgesteld worden en betrek je niet alles wat er gebeurt op jezelf. Verantwoordelijkheid nemen en hiernaar handelen hoort bij het vanuit je hart leven.) 

De uitspraak van Mahatma Ghandi: "Be the change you want to see in the world", mag en kan ook dit keer niet ontbreken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten